DE NAAM VAN ONZE RUGBY CLUB, ZOALS BEDACHT EN VASTGESTELD TIJDENS DE OPRICHTING OP 17 SEPTEMBER 1974
Door Jan van Burg, President en oprichter van de club in 1974.
Tijdens de oprichtingsvergadering in september 1974 kwam natuurlijk de vraag naar voren wat de naam van de op te richten club moest worden. Uiteraard had het spontane groepje mensen, dat rugby wilde gaan spelen in Hoek van Holland in de zomermaanden daar al over nagedacht.
De volgende namen werden toen geopperd, alle gebaseerd op de naam van ons dorp, omgeving en/of de rugbysport:
Naam / Relatie
- Rugbyclub Hoek van Holland / ons dorp
- Hoekse Rugbyclub / ons dorp
- Rugbyclub de Hoek / ons dorp
- Rugbyclub the Hook / ons dorp, Engelse versie
- Rugbyclub de Hoeker(s) / ons dorp, visser of vissersboot, scrum positie
- Rugbyclub the Hooker(s) / Engelse versie ons dorp, visser of vissersboot, scrum positie
Gezien het feit dat deze sport met name in Engelssprekende landen gespeeld wordt, ging de voorkeur uit naar een naam in die taal. Engelsen, die via de ferry regelmatig naar ons dorp oversteken, noemen ons dorp Hook of Holland. De relatie met de rugby sport werd al snel gemaakt door de belangrijke positie van de Hooker in de scrum, die ervoor moet zorgen dat de ingegooide bal naar achteren gehaakt of gehooked moet worden. Zo is al snel tot de naam Hoekers of Hookers gekomen en zoals hierboven aangegeven dat een Engelse naam de voorkeur had, was de logische keuze: Rugbyclub The Hookers!
In de dagen na de oprichting is door een klein groepje onder aanvoering van onze eerste voorzitter Maarten Groenenberg verder nagedacht over de te voeren emblemen, zoals op speeltenue, blazers en stropdassen en kleuren van de outfit. Bij de allereerste schetsen voor het wapen is hij, historisch gevoelig mens als Maarten is, ervan uitgegaan dat het wapen, een geschiedkundig bezien, kenmerkend element voor Hoek van Holland moest hebben. Ten tweede moest dit element qua karaktertrekken overeenkomsten hebben met het rugby en zijn sport.
Maarten, geboren in Hoek van Holland en zeer geïnteresseerd in de historie over het oude in de Noordzee uitstekende puntje van Holland, al vele eeuwenlang de Hoek van Holland genaamd, heeft daar veel speurwerk in gestoken.
Hij kwam met het oeroude achtergrondverhaal van ene Grimwis:
De legende van ‘Brontos en de zaagvissen’
In dat verhaal komen we er achter waarom er 2 zaagvissen in ons logo zijn afgebeeld en ook nog eens hoe de naam van de club daarmee verweven is. Dit verhaal gaat over een 12-potig zeemonster dat zich ter hoogte van de plaats waar nu De Hoek ligt, ophield in de Noordzee en het water onveilig maakte. Het dier roofde de gehele zee ter plaatse leeg en het was voor de vissers, toen al Hoekers genaamd een ware ramp, want in de eerste plaats werd er steeds minder vis gevangen en in de tweede plaats liep men gevaar door het dier verzwolgen te worden.
Het monster kreeg de naam Brontos en de mens heeft lange tijd slag geleverd tegen dit monster om te trachten zich ervan te bevrijden. Allerlei listen en gevechtswapens mochten niet baten en het kostte eigenlijk alleen maar mensenlevens.
Ook de dierenwereld, met name grotere vissoorten, leverde slag tegen het monster, maar de strijd was ondoenlijk. Tot op een goede dag een grote school zaagvissen (pristis antiquorum) zich, onwetend van het gevaar, zich ophield in het woon- en jachtgebied van Brontos.
Voor het agressieve monster was de strijd onontkoombaar en het zette onmiddellijk de aanval in. Nu zijn zaagvissen geen agressieve beesten maar kunnen zich, in collectief verband, goed verdedigen.
Grimwis verhaalt over de slag tussen Brontos en de zaagvissen uitvoerig met vele kleine details.
Het einde van het verhaal is dat Brontos na een dagenlange slag het onderspit moest delven tegen de goed samenwerkende en volhardende zaagvissen waarvan ook velen het leven moesten laten.
De 12 poten van het monster waren allen afgezaagd; bij het verlies van zijn laatste poot steeg een luid geborrel op naar de zeespiegel en het monster zakte naar de zeebodem waar het niet meer vandaan kwam. Het water van de zee was vergeven van het paarse monsterbloed en de Hoekers die vanaf de kant deze zeeslag hadden gadegeslagen, zagen bij het wegzakken van het monster, de twee nog in leven zijnde zaagvissen met gekruiste zagen boven de zeespiegel verschijnen.
Aldus beëindigde Grimwis deze legende.
De vissende Hoekers voeren in die tijd op zeer eenvoudige schuiten, schepen die vanaf het strand naar zee gesleept werden. Dit soort schepen noemden men toen al ‘Hoekers’ zo genoemd naar de methode van vissen, waarbij de vissers, welke toen ook al Hoekers heetten, met een lange handlijn met zeer veel haken (Hooks) met name op Kabeljauw visten.
N. van Wijk (1936 [1912]), Franck’s Etymologisch woordenboek der Nederlandsche taal, 2e druk, Den Haag geeft aan:
hoeker znw., sedert ’t oudere Nnl. Oorspr. bet.: “visschersboot voor de “vaart te hoeke”, d.i. voor de hoekwantvisscherij”, dus een afl. van hoek, evenzoo Kil. “hoeck-boot q.d. haeck-boot. Navis piscatoria, ab hamis dicta”,
mnd. hûk(e)bôt “een soort schuit”. Uit ’t Ndl., deels via ’t Ndd., nhd. huker, eng. hooker, verouderd de. hukkert, fr. houcre.
hoeker (hoeker, hoekwantvisser) > iemand of een schip welk met het hoekwant vist.
Hoeker komt in ieder geval van het vistuig “hoekwant”, dat wil zeggen een lange lijn met zijlijnen waar de aashoeken (haken of hoeken) aan zaten.
“kol”vistuig, waarbij enkelvoudig hoeken worden gebruikt, dat wil zeggen, 1 vislijn per man.
De sterk samenwerkende Zaagvissen zorgden er dus voor dat de door het monster Brontos bedreigde Hookers werden gered!
Hiermede is de relatie tussen zaagvissen, hoekers, ons logo en onze naam voldoende verklaard en kon de club met trots onderstaande naam gebruiken!
Rugbyclub De Hoekers in Hoek van Holland
In 1974 kozen we voor de Engelse uitvoering: Rugbyclub The Hookers