Door Varbian van Rijn
Vorige week stond er voor de Hoekse Cubs weinig op het programma. Geen wedstrijden in februari en zelfs begin maart bleef leeg. Een dikke maand niet spelen draagt niet bij aan de spelontwikkeling van de jongens, dus een pittige training op zaterdag is een must.
Er doemde echter een kleine uitdaging op: door het Mini-dag evenement dat op onze club werd georganiseerd, hadden we slechts een beperkt stuk groen tot onze beschikking. Dit festival, essentieel voor onze jonge spelers uit het hele land, legde beslag op alle velden. Piet, onze meest toegewijde vrijwilliger, zorgde ervoor dat we net genoeg ruimte hadden voor onze training op het Turvenveld. Om de comfortzone te verlaten, begonnen we met een rondje hardlopen rond het Hoekse bos.
Maar laat ons even terugspoelen… Aan het begin van de week stuitte ik online op een wedstrijd van Rugby Nederland. Ze boden 40 vrijkaartjes aan voor de wedstrijd Nederland tegen Polen in het Europe Rugby Championship, voor wie een overtuigend stukje tekst kon schrijven.
Ik waagde een poging, schreef iets over het belang van teambuilding omdat we geen wedstrijden hadden blablablabla enz. en stuurde het in. Tot mijn verbazing won ik. Oké, het aantal inzendingen was misschien niet enorm, maar dat terzijde. Het was een fantastische prijs!
Na het ontvangen van het goede nieuws, lichtte ik onmiddellijk onze teammanagers in en begonnen we iedereen te mobiliseren voor de wedstrijd. Voor de aankondiging hadden we 18 aanmeldingen voor de training op zaterdag, maar na het winnen van de kaartjes sprong het aantal aanmeldingen voor de interland naar 20 en interessant genoeg daalde het aantal aanmeldingen voor de ochtendtraining naar 14. Dit benadrukt dat we nog werk te verrichten hebben wat betreft de opkomst bij trainingen. Desondanks was de extra dag samen, dankzij het winnen van de kaartjes, een waardevolle bijdrage aan onze teambuilding.
Nu de competitie voor de cubs weer begonnen is, is het tijd om serieus aan de slag te gaan. Geen tijd meer voor ontspanning, maar focus op de trainingen. Ik streef naar minimaal 20 aanmeldingen voor elke training, aangezien dit zeker binnen bereik ligt. Deze ervaring leerde ons dat zelfs in weken zonder wedstrijden, er kansen liggen om als team te groeien. Het herinnerde ons ook aan de cruciale rol van vrijwilligers in het draaiend houden van onze club. Van Piet tot de ouders en iedereen die een steentje bijdraagt, hoe klein ook, we kunnen alleen maar dankbaar zijn.
Afgelopen zaterdag gingen we er vol tegenaan, met hernieuwde energie en motivatie. De Cubs Warriors speelden “thuis”, maar dan wel bij Sparta. Het was een perfecte gelegenheid om te zien wat teambuilding doet met de inzet van onze jonge rugbyers. Het resultaat was verbluffend: we hebben met 47-0 gewonnen!
Van ijzer en beton!
