Door Daan Kloppenburg
Het was weer een geweldig rugbyweekend afgelopen week aan de Rondgang. RC Hoek van Holland had een scala aan wedstrijden af te werken. De jeugd trapte het weekend af en met winst voor beide Junioren teams. De Waterweg Warriors en Barbarians versloegen beide hun opponent, waarbij de Warriors zelfs ongeslagen kampioen werden. De Colts wedstrijd die daarna op het programma stond werd helaas gewonnen door het Tovaal/RCC cluster met 10-29.
Voor het klapstuk van de dag, de Ere-klasse wedstrijd HOOKXV – Castricumse RC wisten naast het reeds toegestroomde publiek voor de jeugdwedstrijden ook veel andere supporters de weg naar de club te vinden en was het zoals altijd gezellig druk langs de lijn.
“COASTAL CLASH”
In Nederland zijn momenteel weinig clubs die zoveel verwantschap met elkaar vertonen als RC Hoek van Holland en de Castricumse RC. Beide teams komen uit in de Ere Klasse, maar hun bovenmatige prestaties op het hoogste rugbyniveau in Nederland staan in schril contrast met de kleinschalige “dorpskern” van waaruit zij opereren. Tel daarbij op dat zij allebei gesitueerd zijn aan de Hollandse kustlijn en de gelijkenissen zijn compleet. Als enig verschil zou aangemerkt kunnen worden dat “Cas”, zoals ze vaak kortaf genoemd worden, 7-voudig landskampioen is. Iets waar de Hoekse rugbyclub vooralsnog van droomt. Voor deze “Coastal clash” waren vooraf de voorspellingen wisselend, de enorme opsteker die HOOKXV twee weken geleden met winst op het sterke RRC behaalde gonsde nog lekker na. Het verlies tegen Cas twee maanden geleden lag echter ook nog vers in het geheugen.
Het werd een duel waarbij de thuisploeg van minuut één de tegenstander geen duimbreed de ruimte gaf en zelfs al na 3 minuten door een try van Skip Donkersloot de toon wist te zetten. In de eerste helft volgde Jens van der Knijff, Siebe Voogd (2x) en Niels van der Ploeg dit voorbeeld en wisten allen te scoren. Kicker Sander Doria voegde daarbij 13 punten aan conversies en een penalty aan toe en ging men de rust in met een zeer comfortabele 38-0 voorsprong.
Ook na rust was de ploeg van coach Glenn Vertongen de Noord-Hollanders de baas, al kregen de gasten van lieverlede wel meer grip op de wedstrijd. Nummer 8 Stijn Drenkelford en Eugene Bosman waren beide succesvol, maar ook de gasten scoorden inmiddels twee keer terug (stand 48-10). Met nog 10 minuten te spelen sloten beide partijen af met twee mooie tries. De eerste was van winger Tristan Roeleveld, de andere voor de sterke center van Castricum en hiermee werd de wedstrijd afgefloten met als einduitslag 53-17. Opnieuw een knappe winst voor de Hoekse hoofdmacht tegen een weliswaar gehavend Castricum.
Het vertrouwen waarmee het vlaggenschip speelde en de enorme pluim die de Hoekse backline verdiende door nu eindelijk eens goed en nagenoeg foutloos samen te werken zonder domme overtredingen te maken moet naar meer smaken.
HOOKLADIESXV
De gure en onstuimige zondag had nog twee wedstrijden in petto. Allereerst de Hoekse dames, die nog steeds een uitweg zoeken uit de gewraakte Derde Klasse. De Black Snakes uit Sneek waren ditmaal tot een reis van zo’n 200 kilometer veroordeeld en kwamen zoals zoveel uitspelende ploegen in deze klasse zo gaar als een klontje uit de auto. De Hookladies hadden hun tegenstander eigenlijk de gehele wedstrijd goed in de tang. Langzaam maar zeker kneep de thuisploeg het verraderlijke gif uit hun tegenstander. Het antigif, door middel van een paar prima tries, bracht de Hoekse dames met nog 7 minuten te spelen op een riante 22-7 voorsprong, de winst en 5 volle competitiepunten lagen binnen handbereik.
Toch wisten de Friezinnen met een laatste stuiptrekking nog 7 punten eruit te persen en daarmee the Hookladies het bonuspunt te ontnemen. Desalniettemin was de vreugde bij de dames groot en alles komt nu aan op de laatste wedstrijden om te zien of zij zich uit deze klasse kunnen los worstelen.
DIE DEUTSCH-NIEDERLÄNDISCHE APOTHEOSE
De wedstrijd waar dit weekend waarschijnlijk het meest naar uitgekeken werd was de kraker tussen rivalen RC Aachen en de inmiddels beruchte Espoirs. Twee keer trof men mekaar al dit seizoen en beide keren was het met name veel vuurwerk het publiek te zien kreeg. De Espoirs tekenden in allebei de gevallen voor de winst. In dit derde treffen stond veel op het spel, want winst voor de thuisploeg brengt ze in de comfortabele positie om zelfs in de laatste drie wedstrijden er één te mogen verliezen om zich alsnog tot kampioen te mogen kronen.
De mannen uit de Duitse Domstad toonde met een sterke selectie, waarbij veel nieuwe gezichten te zien waren, aan dat zij alles in het werk gingen stellen om coach Shereza Pool en haar pupillen deze overwinning te ontnemen. Grote volwassen kerels waren eigenlijk op iedere positie te vinden. De kracht van de Espoirs ligt echter in het sterke samenspel en snoeiharde verdedigen. Van wendbare jongens als Yaromir Jeronimus en Maas v/d Reek gaat veel dreiging uit, maar ook stormrammen als Mats Peters, Guus Heskes en Brandon Kok baart menig tegenstander kopzorgen.
De Duitsers openden sterk en wisten met de wind vol in het gezicht al na tien minuten de score te openen. (0-7). De thuisploeg wist zich knap te herpakken en in de 22ste minuut was het de gewiekste Jeronimus die alles weer op gelijke hoogte zette. (7-7). Met nog tien minuten te spelen in de eerste helft lagen weliswaar de kansen niet voor het grijpen, maar had men het profijt van de wind op een zeker moment beter kunnen benutten. Dit mocht echter niet baten gingen ze met deze gelijke stand de rust in.
Na rust waren het de Duitsers die met volle wind in de rug de aanval zochten. The Hookers moesten alles in het werk stellen om al deze aanvallen te pareren, wat in zijn geheel niet meeviel. De Hoekse defensie werd nu tot het uiterste getest en ontsprongen menig keer ternauwernood de dans.
De Duitsers wisten uiteindelijk het gaatje in de Hoekse defensie te vinden en kwamen weer op voorsprong (7-12). Niet veel later voegden zij daar een penalty aan toe (stand 7-15). De Espoirs rustte een zware taak door met nog 10 minuten te spelen een geconverteerde try ÉN een penalty te scoren. De try en conversie kwam er door Dirk van Uffelen nog wel, maar voor de jacht op de penalty of try was het te laat en hield scheidsrechter Lancashire, na nog een aantal verwoede pogingen van de thuisploeg, het na 80 minuten en een beetje voor gezien.
Heel jammer dat het Super weekend met dit laatste verlies moest worden afgesloten, maar wederom mogen we terugkijken op een fantastisch rugbyweekend waarbij RC Hoek van Holland weer heeft laten zien dat zij over prima spelers en speelsters beschikt waar nog veel mooie prestaties van verwacht kan worden.
Volgende week komt alleen HOOKXV in actie, zij spelen uit tegen HRC (kick-off 16:30).
Fotoalbum HKXV – Cas by Hans Krommenhoek