Door Daan Kloppenburg
Ieder seizoen kent wel een wedstrijd waar lang over nagepraat wordt en die in het geheugen van menig speler of supporter blijft hangen. De wedstrijd van HookXV van afgelopen weekend zal er daar zeker één van zijn. Niemand minder dan RC´t Gooi kwam voor de laatste thuiswedstrijd van de Hoekse formatie op bezoek. Het team van coach Johan Hertwigsen en zijn assistent Sander van der Loos wisten vorig jaar nog het landskampioenschap binnen te slepen en dat geeft dus wel aan dat wij het hier over een lastige tegenstander hebben. Domper voor de Hoekse Futures was wel dat hun wedstrijd tegen de reservemacht van ´t Gooi niet doorging. Blessures en jongens met examenverplichtingen werden als reden gegeven voor het cancellen van deze wedstrijd. Achteraf bleek dit al een voorbode voor het debacle wat zich hierna voor voltrok.
Na het beginsignaal van de Duitse arbiter Conrad Riepe waren het vrijwel meteen de Hoekse mannen die op jacht gingen naar een openingsscore. `t Gooi leek al vanaf de eerste minuut vleugellam en liet alles over zich heen komen. Na 10 minuten konden ze de Hoekse druk niet meer weerstaan en was het uiteindelijk de prima spelende Mats Pieters die de eerste punten voor zijn rekening nam.
Hierna was eigenlijk het hek van de dam en wisten de mannen uit Naarden niet wat hun overkwam. De jongens van het brede strand kregen vervolgens vleugels, want met het slordige spel van´t Gooi in combinatie met de inzet van de thuisploeg leek het een kwestie van tijd dat zij weer tot scoren zouden komen. Liam Cordell Hull, Niels van der Ploeg, Harry Leerentveld, Noah Mataia, Skip Donkersloot en Tristan Roeleveld wisten hierna allemaal de Naardense tryline te vinden. Zoals gewoonlijk joeg Kevin Lenssen de stand nog wat verder op door het gros van de conversies succesvol te benutten. Niemand kon het bijna geloven, maar op het scorebord stond met rust toch echt de stand van 45-0 in het voordeel van de thuisploeg.
Het kon na rust eigenlijk twee kanten opgaan: of ’t Gooi zou na een donderspeech het heilige vuur weer in zich krijgen en terugkomen of RC Hoek van Holland laat het tij niet keren en walst als een stoomlocomotief verder.
Al gauw blijkt van het eerste geen sprake, de Gooise formatie lijkt lamgeslagen en Noah Mataia tekent vrijwel meteen na het fluitsignaal voor de openingsscore in de tweede helft. Vervolgens weet opnieuw Harry Leerentveldt tot scoren te komen en de stand naar 57-0 te tillen. Na 47 minuten spelen ontdoet het Gooische team zich dan eindelijk van de gewraakte 0 op het bord en brengt de stand op 57-7.
Maar dit blijkt het enige wapenfeit van de heren uit de vestingsstad, want niet veel later is het Niels van der Ploeg die voor zijn tweede try tekent. De gifbeker is nog niet leeg, maar liefst 3 try’s volgden en zo boekten het Hoekse vlaggenschip de grootste overwinning van dit jaar op een team dat vorig jaar rond deze tijd na het behalen van de landstitel met de beker in handen stond. In één woord een fenomenale prestatie die niemand had durven voorzien.
Een dag later is er toch nog wel een domper te betreuren als de Hoekse Espoirs voor het kampioenschap van de Vierde klasse gaan tegen eveneens kampioenskandidaat LSRG, het Leids Studenten Rugby Genootschap. LSRG was op eigen veld de Hoekse jongelingen de baas en bouwden gedurende de wedstrijd de score vakkundig uit. Met het einde van de wedstrijd in zicht leken de jonge strijders uit de Hoek zich te herpakken en maakten het de Leidse bollebozen nog moeilijk. Maar de tijd was uiteindelijk de grootste vijand en wisten zij de Leidenaren niet meer in te halen.
Volgend jaar gaan zij zeker opnieuw een gooi doen naar het kampioenschap. Eindstand van deze wedstrijd was 47-38. De studenten waren echter vergeten dat zij een bonuspunt nodig hadden om kampioen te worden. Waar 2 honden vechten om een been! Diok 3 werd uiteindelijk kampioen van de 4e Klasse.
Volgende week spelen zowel de Futures als HookXV hun laatste wedstrijd van dit seizoen tegen het Haagse HRC in de Hofstad. Zou er dan werkelijk nog een laatste stunt inzitten en weten the Hookers deze flow vast te houden? Het zou niemand meer verbazen, want alles lijkt op dit moment te kloppen. HRC is echter een team dat zich, met 75 competitiepunten, stevig genesteld heeft in de top van de Ereklasse. Zij laten het kaas niet snel van hun brood eten en winst op hun streekgenoten wordt doorgaans gevoeld als een eervolle overwinning.