Door Daan Kloppenburg
Over een klein maandje gaat aan de Rondgang weer een nieuw rugbyseizoen van start. Rugbyclub Hoek van Holland viert tevens in 2024 hun 50-jarig bestaan, het gaat een druk en hopelijk mooi jaar worden. Reden genoeg om met HOOKXV coach Glenn Vertongen vooruit te blikken op opnieuw een belangrijk seizoen in de Ereklasse.
Het gaat zijn 4de seizoen als hoofdcoach worden, maar hij herinnert zich nogal te goed zijn eerste trainingssessie in augustus 2019. “Er stonden maar 12 man op het veld, het was een ramp!” De sportdocent, wiens rugby roots liggen bij het Belgische Dendermonde, moest het stellen met de “pensionering” van een aantal spelbepalende spelers, waaronder zijn zwagers Rein en Thijs Mostert.
Het werden jaren van overleven, maar stukje bij beetje kreeg hij beter “werkmateriaal”; mede door het doorstromen van enkele getalenteerde jeugdspelers.
Buitenlandse spelers
Het is een publiek geheim dat lijfsbehoud in de Ereklasse nagenoeg niet mogelijk is zonder de inbreng van spelers van buiten onze landsgrenzen. Ook Rugbyclub Hoek van Holland is hier geen uitzondering op. Men heeft de selectieprocedures de afgelopen jaren wel aangescherpt, want het niveau varieerde gedurende de jaren. Een topspeler uit bijvoorbeeld Nieuw Zeeland hoeft hier niet per definitie goed uit de verf te komen, daar is men inmiddels wel achter. Het moet een combinatie zijn van een aantal factoren die de sleutel tot succes zijn. Naast talent moeten ze ook een clubhart hebben en het liefst over didactische vaardigheden beschikken om trainingen voor bijvoorbeeld jeugd te kunnen geven.
Het baart Vertongen zorgen dat momenteel onvoldoende jong volwassenen het Ereklasse level aankunnen. Wat hem betreft moet daar de komende jaren verandering in komen, want alleen dan kunnen the Hookers op het hoogste podium actief blijven. Zoals gezegd ligt hier dus een belangrijke rol voor de eerder genoemde buitenlandse inbreng, maar is men ook verheugd op de terugkeer van Kaj Verhoorn die de afgelopen jaren op hoog niveau in de Franse competitie heeft gespeeld.
Nieuwe gezichten
Naast een aantal nieuwe buitenlandse gezichten, waar aankomend seizoen ongetwijfeld meer van gehoord zal gaan worden, is er ook op het coaching vlak wat veranderd. Assistent coach Gareth Davis gaf eind vorig seizoen aan zijn loopbaan bij het Leidse DIOK voort te gaan zetten. Het gat dat hij achter liet is inmiddels opgevuld door voormalig international en HRC speler Ryan Berrevoets. Samen met zijn verfrissende rugbyinzichten hoopt Vertongen met Berrevoets het team nieuw elan te gaan geven.
Verder zal iedere positie aankomend jaar driedubbel gedekt zijn en dat zou betekenen dat geen enkele speler kan verzaken, want dan ben je wellicht je plekje kwijt. Een gezonde ontwikkeling waar je als team alleen maar beter van wordt, vindt Vertongen. “Mijn doelstelling van vorig jaar was niet realistisch, het gaat er niet alleen om wat ik wil, maar ook wat de aspiraties van het team zijn. Ik tracht dit zo goed mogelijk te faciliteren, maar zij moeten uiteindelijk de punten op het bord zetten.” Ook hier lijkt er volgens de Belg een andere modus gevonden en zullen meer verantwoordelijkheden bij de spelersgroep gelegd worden.
Hulp vanaf de achterkant
Iets waar de Hoekse coach vorig jaar ook tegenaan liep was dat hij op technische fronten meer hulp nodig had, maar deze niet voor handen was. “Begrijp me niet verkeerd dat de mensen die er liepen een geweldig klus klaarde, maar op dit niveau liggen nog zoveel andere zaken voor het oppakken”. Vertongen doelt hier bijvoorbeeld op de aanpak van de vele onnodige penalty’s die het team vorig jaar maakten. Hier zijn in zijn optiek echt wedstrijden door verloren. Hoekse scheidsrechters Pieter Smits en Rein Mostert gaan hem hiermee helpen en spelers op individueel niveau begeleiden. ”Rugby is geen eenvoudig spel, het heeft een enorm scala aan regels. Het is geen schande dat spelers niet alle regels kennen, dus iedere regel die zij in het vervolg beter snappen vermijdt wellicht een onnodige overtreding, zo simpel is het”. Verder is de technische commissie aanzienlijk uitgebreid en wordt de trainersstaf ook hier ontzien met zaken die zij vorig jaar erbij pakten maar waar eigenlijk geen tijd voor was.
Trots op de club en zijn cultuur
Als Glenn naar zijn eigen club Dendermonde kijkt dan zijn daar door de jaren heen geweldig grote stappen gemaakt en is de club de laatste 6 jaar landskampioen van België. “We kwamen uit de Tweede klasse, maar wisten jaar op jaar sterker te worden mede ook door een betere technische staf, bestuur en sponsorcommissie. Er wordt jaarlijks een 10 a side toernooi georganiseerd met teams uit heel de wereld. Dit is een enorme inkomstenbron en geeft ruimte om binnen de club veel zaken te professionaliseren.” Als hij kijkt naar de Hoekse ontwikkelingen dan gaat dit ook zeker de goede kant op. Het begint echter bij het uitdragen van de trots op de clubcultuur. Een fenomenaal clubhuis, mooie faciliteiten en één hechte rugbyfamilie. Hij weet daar alles van, want zijn hele schoonfamilie had of heeft wel een functie binnen de club.
Vertongen: “We hebben steeds meer te bieden en dat moeten we durven uitdragen. We zijn allang het kleine Hoekse rugbyclubje niet meer. Spelers komen van steeds verder om onderdeel van onze club te willen zijn. Ook het meer profileren bij de rugbybond is hierin noodzakelijk. Nationale selectie van onze spelers zijn nu nog op één hand te tellen, maar ook dit moeten er meer worden. Het klinkt gek, maar dit betekent wel dat de bond je beter moet leren kennen. Een positief beeld van ons hebben is daarin onontbeerlijk. Daar hebben we lange tijd in tekort geschoten, maar ook hier wordt achter de schermen momenteel hard aan gewerkt, kortom aan dynamiek geen gebrek. We hopen op een fantastisch seizoen op en naast het veld”.