Met spanning werd afgelopen week naar de wedstrijd toe geleefd maar ook toe getraind. De opkomst was goed bij de trainingen en dat zie je dan als toeschouwer ook gelijk terug. De mannen waren zo scherp als een scheermes. Helaas geen dames in de opstelling vandaag want blessures en ziekte waren hiervoor de spelbreker.
Met een schraal windje maar verder strakblauwe lucht met een heerlijk zonnetje werd er met de kick-off om 12.30u begonnen.
En wat een wedstrijd zou het dit keer wederom worden.
De “Warriors ziekte” om in de eerste wedstrijd minuten gelijk een try tegen te krijgen is helaas nog niet helemaal bedwongen. De tegenstander drukte met een sterk begin met een running maul gelijk de eerste try tegen. Voordeel was dan weer wel dat eenieder wakker werd. Maar de eerste helft was helaas wel achter de feiten aanlopen ondanks het gegeven dat er toch wel vrij snel een try voor het cluster team Sparta/Hookers/Hermes werd gedrukt. Dat gaf de burger wel moed maar helaas was dat (nog) niet het moment om rustig achterovergeleund langs het lijntje te gaan kijken.
Sterker nog, de eerste helft werd met een verschil van twee tries en conversies tegen afgesloten.
De stand klopte echter niet met het uiteraard subjectieve gevoel van de harde kern supporters. Er viel vandaag wat te halen was de consensus langs het veld.
En dat werd de opmaat naar een spannende tweede helft. Wederom, zoals we dit seizoen al vaker hebben gezien, werd er geknokt, gebuffeld, gezweet en gebloed voor het team, en ziedaar de wedstrijd kantelde in het voordeel van onze helden.
Diverse spelers lieten vandaag het beste van zichzelf zien. De in groten getale gekomen opa’s, oma’s, vaders, moeders, tantes, broers, etc., etc., hadden gelijk een hotline geopend naar de diverse notariskantoren om het testament aan te passen. Want met het credo nooit opgeven was het vandaag zeker heel leuk om te kijken. Plaatsvervangend trots.
Met een eindstand 31 – 26 in het voordeel van de Warriors werd de verder correct geleide en sportief verlopen wedstrijd met bij vlagen heel mooi rugby spel afgesloten.
Een terechte overwinning waar niets vanaf valt te dingen. Wel weer spannend tot en met de laatste minuut. Vriendelijk verzoek aan het team is wel om eerder afstand van de tegenstander te nemen zodat er ook een keertje lekker relaxed gekeken kan worden. Het nerveuze “billen-bijeen-knijpen” langs de kant is dit seizoen welhaast tot kunst verheven.
Het mooie resultaat in de stand in de poule is gedeeld eerste op basis van de gewonnen/verloren wedstrijden maar 1 bonus punt achter. Daarom wel nog “even” de overige drie wedstrijden met liefst groot verschil in tries winnen om te proberen om de kampioensfinale te halen en tegelijkertijd zorgen dat de concurrentie niet opeens met meer bonuspunten rechts kan inhalen.
Dus de drie komende wedstrijden zijn allemaal finales. Iedere speler is hiervoor nodig want het is vooralsnog in deze poule geen gelopen race. Blijf daarom allen naar de trainingen komen en werk met elkaar keihard door om het kampioenschap doel te kunnen behalen. Alles is nu nog in eigen hand.
Geschreven door een ietwat bilverkrampte en voorzichtig voorjaarszonnetje verkleurde supporter ouder(e).